میرات

نویسنده: احمد اسماعیل اسماعیل

ترجمه از عربی: محمدامین شاصنم

بیرم له شتێک ده‌کرده‌وه که له پڕ ژنه‌که‌م گوڕاندی به سه‌رما:

ـ قوڕ به سه‌ری داماو! هه‌تا که‌ی خه‌و به جوانییه‌وه ده‌بینی؟ ده ده‌س هه‌ڵگره!

گوتم: بیر له نیشتمانی جوانم ده‌که‌مه‌وه!

گوتی: ئه‌وه‌نده ئه‌وه‌ت گوت ئیدی لێی بێزار بووم!

تووڕه بووم: هه‌ر ده‌یڵێمه‌وه هه‌تا له جیهانی ڕاسته‌قینه‌دا بیبینم!

به گاڵته و ناهومێدییه‌وه وه‌ڵامی داوه: قه‌تی نابینی!

ـ ڕه‌نگه وابێ، به‌ڵام کوڕه‌که‌م ده‌یبینێ، ئه‌مه‌ش بۆ من به‌سه!

دایکه پیره‌که‌م ده‌ستێکی له یه‌ک دا و به پێکه‌نینێکی پڕ له دڵۆڤانییه‌وه گوتی:

ـ سوبحانه‌ڵڵا! باوکیشت هه‌ر ئه‌م قسه‌ی بۆ من دووپات ده‌کرده‌وه.

له‌م قسه‌یه ناڕه‌حه‌ت بووم، به‌ڵام هیچم نه‌گوت. له‌و ڕۆژه‌وه ترسێک که‌وته دڵم: بڵێی ڕۆژێک کوڕه‌که‌شم هه‌ر وا به ژنه‌که‌ی بڵێ؟ کوڕی کوڕه‌که‌شم هه‌ر ئه‌مه به خێزانی بڵێ و ئه‌م میراته بۆ زه‌مانێکی دوور و درێژ له بنه‌ماڵه‌که‌مدا بمێنێته‌وه؟!!